Wull männig Woort hest du, mien Hand all schreven,
Un männig Stünn geevst du mi Roh un Freden.
Heelst mit mi ut, bi Dag un Nach
Un Old un Jung hebbt över dat, wat du schreevst, lach.
Nu mußt du linnern anner jemme Pien,
Mußt jümmers waak un Helper sien.
Doch ok düsse Tiet geit mol vörbi
Un wi beid sitt wedder bi de Schrieverie.