Dor, neem de Kivitt un de Mööv över de Wisch’n schrien,
De Leerk in blauen Heven stiggt,
Dor, neem de Solten See eer depet Bett,
De Blanke Hans dat Seggen hett,
Is miene Heimot un mien Tohuus
Un möch ick utruh’n na dit Gebruus.